Yönetmen: Başar Sabuncu
Senarist: Başar Sabuncu
Türü: Dram, Komedi
Yapım yılı: 1988
Oyuncular: Şener Şen, Nilüfer Açıkalın, Gökhan Mete
Türk sanat tarihinin çınarı Şener Şen'in Zengin Mutfağı tiyatro oyunu ile başarılarla dolu kariyerini noktaladığını mutlaka görmüş duymuşsunuzdur. Bu tiyatro oyununun 1988 yılında sinema filmine uyarlandığını duyduğumda çok geçmeden hemen filmi açıp izledim. Vasıf Öngören imzası taşıyan bu oyunun beyaz perdeye yansıtılması gayet yerinde bir tercih olmuş. Takdir edersiniz ki her ne kadar çoğu insan istese de Şener Şen'in bir tiyatro oyununu izleyebilmek kolay değil. Gaziantep'e geldiğinde şahsen bilet bulamamıştım. Artık tiyatro sahnesinde izleme imkanı kalmasa da oyunu sinema filmi vasıtasıyla izleyebilmek de bir kazançtır diye düşünüyorum. Filmin tek mekanda geçen bir film olduğunu da söyleyip konusundan bahsedeyim şimdi.
15-16 Haziran 1970 yılında İstanbul'da büyük bir işçi hareketi gerçekleşir. İşte Zengin Mutfağı filmi de bu işçi hareketi esnasındaki zengin bir ailenin mutfağında yaşananları konu edinir. Bu mutfağın aşçısı geçmişte pehlivanlık yapmış olan Lütfü Usta'dır (Şener Şen). Yanında da genç bir kız (Nilüfer Açıkalın) çalışıyordur. Genç kızın, Selim (Okday Korunan) adında bir sözlüsü vardır. Tam da olayların olduğu gün genç kız ve Selim, Lütfü Usta'nın nişan yüzüklerini takması ile nişanlanırlar. Bundan sonraki olaylar 15-16 Haziran sonrası başlayan cadı avı etkisinde şekillenir. Selim sevdiği kız ile evlenmek istiyordur ama elde avuçta para yoktur. Bir şeyler yapmak ister. Bir gün gazetede arananlar listesinde tanıdık birisini görür ve muhbirlik yapar. Böylece Selim'in de değişimi başlar. Yaptığı muhbirlik sonrası zengin mutfağının sahibi Kerim Bey onu korur ve bir kampa yollar. Kamptan dönen Selim, kendi deyişiyle vatan düşmanları ile mücadele eden birisine dönüşmüştür.
Kerim Bey bu olaylar yaşanırken evin bahçesine bir kurt köpeği getirmiştir. Lütfü Usta bu köpekten nefret eder. O köpeğe de hizmet etmek kanına dokunur. Bir gün artık dayanamaz köpeği gizlice zehirler. Fakat köpeğin ölümü aslında yeni bir sorunun başlangıcıdır. Selim köpeği anarşistlerin zehirlediğini düşünür ve olayı araştırmaya başlar. Üstüne bir de iki tane daha kurt köpeği getirilir bahçeye. En sonunda Selim o kadar ileri gider ki uğruna bu işlere girdiği kızı bile suçlar.
Film genel olarak elbette birçok mesaj içeriyor. Mesela bahçedeki köpekler aslında Selim gibilerini işaret ediyor. Kerim Bey gibilerini koruyan ama vatanı koruduklarını sanan insanlar bunlar. Yeri geldiğinde çok sevdiklerine bile ihanet edecek kadar gözleri körleşmiş insanlar. Genç kız saflığı temsil ediyor. Sonradan işçi hareketlerine destek vermesi de uyanışı gösteriyor. Kerim Bey düzenin koruyucusu rolüne sahip. Aslında kendini koruyan birisi işin özünde.
Film boyunca Lütfü Bey sık sık kendisine "Ben kime hizmet ediyorum ya?" sorusunu soruyor. Elbette cevabına en sonunda ulaşıyor. Ama bu sefer de ortaya bizim için yeni bir soru atıyor:
"Ayrılmak mı zor yoksa bu mutfakta hizmet etmek mi?"
Buna ek olarak kendimize şu soruyu da sormak gerekir diye düşünüyorum. Biz kime hizmet ediyoruz? Kerim Bey'e mi yoksa başka birilerine mi?
EK OLARAK: Bu oyun 1978 yılında sahnelenirken sahnelendiği tiyatro bombalanmış. İlginçtir yıllar sonra 2012 yılında sahnelendiğinde de bazı yerlerde "Faşizm eleştiriliyor" diye küfürlü saldırılara uğramış.
Puanım: 7/10
Yorumlar
Yorum Gönder